തനിയെ

നീയുമൊത്തുള്ള നിറമുള്ള
നാളെകൾക്കിപ്പുറത്ത് ഞാൻ ഇന്നും തനിച്ചാണ്.
  എന്റെ യാത്രകളിലും സ്വപ്നങ്ങളിലും നിറയെ ഇന്നു നീയാണ്.......!

ചെന്നെത്തുന്ന ഓരോ കോണിലും  നിന്നെ കാണാൻ തുടങ്ങിതുമുതൽ എന്റെയുള്ളിലെ ഏകാന്തതയുടെ മുഖപടം നേർത്തതുപോലെയൊരു തോന്നൽ....

കൂട്ടുകൂടി കുടെ നടന്നവരൊക്കെ പറന്നകന്നപ്പോഴും പതറാതിരുന്നത്
കാലങ്ങൾക്കപ്പുറം  നീയുമൊത്തുള്ള സായാഹ്നങ്ങൾ സദാ സ്വപ്നം
 കണ്ടിരുന്നതു കൊണ്ടാവാം....

ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന സൗഹൃദങ്ങൾക്ക് ഹൃദയത്തോളം സൗഹൃദം നൽകിയപ്പോളാണ് അറിഞ്ഞത് അവരുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഞാനില്ലായിരുന്നെന്ന്,..........!
മനസറിഞ്ഞ് ആത്മാർത്ഥത കാണിച്ചതുകൊണ്ടാവാം പ്രതിഫലം കയ്പ്പേറിയതായത്.....!
ഒരു പക്ഷേ ഞാൻ എന്നിലേക്ക്  ഉൾവലിഞ്ഞതും ഏകാന്തതയെ പ്രണയിച്ചതും  നിന്റെ വരവിനായ് കാലം കാത്തുവച്ച കറുത്ത നൊമ്പരങ്ങൾമാത്രമായ് തീരട്ടെ...........!
അങ്ങിനെ ചിന്തിക്കാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം.
കാരണം തുറന്ന പുസ്തകമായ് ഞാൻ കുടെ നടന്നിട്ടും എന്നെ വായിക്കാത്തവരേക്കാൾ എന്റെ തെറ്റുതിരുത്തി മനസിലാക്കിയ
നീയാണെനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടത് .....!
നീ മാത്രം.......!